| De mensen waar we het meest aan verwant zijn in ons leven kunnen de grootste bron van liefde, maar ook frustratie zijn: onze ouders. Misschien heb je wel eens gedacht wat moet ik met zo’n vader of moeder? ‘Maar wat dacht je’? Zegt Epictetus: ‘Dat je je mocht melden om je voorkeur uit te spreken? Nee, die kans krijg je niet. Eerst moesten je ouders er zijn, daarna kwam jouw geboorte. Uit wat voor ouders? Uit zulke ouders als ze nu eenmaal waren. Wat je ouders betreft hebben ze je van iedere verantwoordelijkheid vrijgesteld’. Van onze ouders hebben we niets te eisen. Het is wijzer ze totaal te accepteren, onze oordelen op te schorten en te beseffen dat ze alles hebben gegeven wat ze binnen hun eigen mogelijkheden konden geven. Mark Ps. Zelf heeft me dit best wat moeite gekost. Ik bespreek dit onderwerp in mijn laatste Drive podcast met systemisch coach Els van Steijn. Dit artikel komt uit mijn nieuwsbrief. Meld je nu aan net als 2500+ anderen en ontvang 2 x per week mijn stoïcijnse reflecties. |
Meer Artikelen
Leidende principes
In een zeker zin hebben we allemaal een leidende functie. We maken keuzes voor onszelf, ons gezin, ons werk. Als je keuzes maakt is het aantrekkelijk om je mening aan te passen aan…
Carpe diem
Goed beschouwd zijn wij een stipje in het heelal, helemaal niets. Het is absurd om na te denken over het feit dat alles wat we koesteren er op een gegeven moment niet meer…
Gaspedaal, rempedaal
Je moet het gaspedaal indrukken om vooruit te komen. Op weg naar de volgende stap in het leven, op naar een volgend avontuur. We hebben richtpunt nodig, een toekomstbeeld, een droom. Het rempedaal is nodig om snelheid te…
DRIVE #45 Bibian Mentel
Zoek je een dosis positieve energie? Luister dan naar deze podcast met Bibian Mentel. Over haar liefde voor snowboarden, een hechte community en natuurlijk haar manier van leven en denken die wordt…
Wijsheid of waanzin
“Het is niet zomaar iets wat er op het spel staat: waanzin of wijsheid”, zei Epictetus al. Tom Dumoulin twijfelt of hij nog door moet gaan als wielrenner, hij stopt voor onbepaalde tijd.…
Doe ik het juiste?
Wat gebeurt er als we alles geloven wat we onszelf vertellen, we onszelf niet meer kritisch ondervragen en iedere reactie opvatten als een persoonlijke aanval? We zouden narcist worden. Het grootste democratische experiment in de geschiedenis…