‘Alsof er een bom is ontploft in mijn kamer’
Nog 85 dagen tot de Olympische Spelen. Hoe ziet het leven van de regionale schaatshelden er uit? We trappen deze nieuwe wekelijkse serie, waarin ze zelf op de hoogte houden, af met Holtenaar Mark Tuitert.
Vrijdag 27 november
‘We verblijven al een paar dagen op een hoogte van 1200 meter in het Italiaanse Collalbo, waar we het moeten doen met minder zuurstof en minder ijs. ‘s Ochtends een zware intervaltraining gedaan met Stefan Groothuis. Na afloop trakteren we ons zelf op een heerlijke Apfelstrudel bij het stationscafé, waar ze de beste strudels ter wereld maken.’
Zaterdag 28 november
‘De zon breekt weer door en het is lekker koud. Het is een genot om hier te mogen schaatsen en fietsen, ik hoop dat ze Collalbo nooit gaan overdekken. Een week van hard trainen begin ik te voelen en in mijn achterhoofd bedenk ik mij af en toe dat ik binnen een week in Canada aan de start sta voor een 1500 en 1000 meter.’
Zondag 29 november
‘Reisdag. Met de auto naar Innsbruck, om vervolgens door te vliegen naar Amsterdam. Vroeg uit de veren en ‘s middags weer lekker thuis bij vrouw lief op de bank. Nog even Studio Sport meepikken natuurlijk. Verder kleren was, want woensdag vertrekken we naar Calgary.’
Maandag 30 november
‘Schaatsen. Op het ijs van Thialf deze keer. Lijkt of er een bom is ontploft in de kamer waar mijn kleren liggen. Ik vis m’n schaatsen er tussenuit en begeef me naar de ijsbaan. Samen met Margot, Annette, Jan en Stefan volgen wij dit programma. Laurine, Kjeld en Simon zitten al in Canada, zij moesten vorige week nog een skate-off rijden.’
Dinsdag 1 december
‘Het Olympisch Kwalificatietoernooi is minder dan een maand weg, dus er moet nog flink getraind worden. Juist nu. Een zware training op de overigens ijskoude ijsbaan in Heerenveen wordt goed afgewerkt. Nog even aanpassingen maken aan de nieuwe Nederland pakken, door de fabrikant. De pakken moeten nog mee overzee. Thuis gaat alle was linea recta weer het koffer in.’
Woensdag 2 december
‘Uitslapen, om alvast een beetje aan het tijdsverschil met Canada te wennen. Daarna, voor de vierde maal binnen anderhalve week, op naar Schiphol. Gelukkig hebben we een rechtstreekse vlucht naar Calgary, dat scheelt een hoop in reistijd. Anders had ik de oversteek waarschijnlijk ook niet gemaakt. De vlucht verloopt goed, veel lege stoelen en dus lekker de ruimte. Een paar filmpjes en 9 uur later staan we aan de grond in Canada, waar het acht graden Celsius vriest. Heerlijk! Ik kies ervoor om maar kort in Canada te zijn en me niet teveel aan te passen aan het tijdsverschil. Zo gaan we om 19.00 uur naar bed en om 4.00 uur er weer uit. Op die manier blijven we in het Nederlandse schema en vermijden we een jetlag. Ik wil nog goed kunnen trainen de komende weken, dus kost de reis naar Calgary op deze wijze de minste tijd en energie. Zondagavond vliegen we al weer terug.’
Donderdag 3 december
‘Tot aan middernacht (8.00 uur Nederlandse tijd) lekker geslapen, daarna was het wat onrustiger. Ga zo even naar buiten hardlopen (-16 graden Celsius) en dan het verslag typen.’