We gaan weer sprinten op de schaats. Komend weekend in Groningen. Omdat er zo veel op het spel staat tijdens dit NK wordt het genieten.
Naast de Nederlandse titel worden plaatsen vergeven voor het WK sprint en de 500 en 1000 meter op de WK afstanden.
Een foutje is dodelijk in sprintersland. De spanning is om te snijden, je krijgt niet 25 rondjes de tijd om even lekker in je slag te komen zoals bij een 10 kilometer. Daarom is sprinten ook zo’n mentale bezigheid.
Een topsprinter moet ontspannen en agressief tegelijk zijn. Technische ontspanning is belangrijk om alle kracht in je slagen te kunnen leggen, wel zo handig als je met 60 kilometer per uur op een bocht af komt rijden. Agressief moet je zijn om iedereen te willen opvreten en nietsontziend hard te schaatsen.
Bokito
Al onze sprinters zijn sterk en technisch vaardig. De echte kampioenen maken echter het laatste verschil op mentaal gebied. Stefan Groothuis, de krachtpatser en technicus uit Voorst, bijgenaamd Bokito, is een van deze mannen. Stille kracht, maar overtuigd van zijn eigen kunnen.
Het kostte hem jaren om zijn talent om te zetten in blinkend goud. De techniek en kracht had hij al langer, de mentale winst kwam later. Steeds weer naast die titel grijpen, om gefrustreerd en somber van te worden. Dat werd hij ook.
Maar tegelijkertijd stond de echte kampioen op. Iemand die zichzelf opnieuw uitvond en zich zelfs als overtuigd scepticus op mentaal gebied trainde. Hij had deze periode ongetwijfeld willen missen, maar het resulteerde in dat laatste stapje dat hij kon maken.
Op sprintgebied is er momenteel in Nederland een overvloed aan mannelijk talent. Met naast Groothuis natuurlijk olympisch en wereldkampioen Michel Mulder. Verder vallen vooral Kjeld Nuis en Hein Otterspeer op. Mannen die als ze hun potentie volledig benutten elke dag zouden kunnen winnen.
Allemaal rond de 25 jaar inmiddels, rijp om te oogsten. En om te oogsten moeten ze onder anderen Groothuis en Mulder verslaan, twee kampioenen die bij uitstek weten te pieken op toernooien.
Mes
Een foutje maken kan, een iets slechtere rit rijden ook. Maar hoe ga je hier mentaal mee om? De groten verstaan het om ook met het mes tussen de tanden te blijven rijden als de situatie niet perfect lijkt. Dat is ‘ie namelijk nooit. En soms kost dat jaren.
Nuis en Otterspeer faalden vorig jaar en misten de Olympische Spelen van Sotsji. Verlies vormt je, en komend weekend en de WK’s erna zullen we zien wat het met deze mannen gedaan heeft. Echte overtuiging zit diep van binnen. Het kanaliseren van deze wil duurt bij sommigen velen jaren.
De jachtluipaarden zullen elkaar zondag aankijken voor die laatste 1000 meter van de sprintvierkamp. Ze zullen in de kalme en tegelijkertijd agressieve ogen van Stefan Groothuis kijken en weten dat elk foutje zal worden afgestraft.
Door: NU.nl/Mark Tuitert
Beeld: ANP